Muhammad bin Idris asy-Syafi`i
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Abū ʿAbdullāh Muhammad bin Idrīs al-Shafiʿī utawa Muhammad bin Idris asy-Syafi`i (Arab: محمد بن إدريس الشافعي) kang asring ingaran Imam Syafi'i (Gaza, Palèstina, 150 H / 767 - Fusthat, Mesir 204H / 819M) iku sawijining mufti agung Islam Sunni lan mandhégani madahab Syafi'i. Imam Syafi'i isih kalebu kerabat Muhammad, lan kalebu ing Bani Muththalib, ya iku keturunan al-Muththalib, sadulur saka Hasyim, kang dadi simbahé Muhammad.
Nalika umur 20 taun, Imam Syafi'i tindak menyang Madinah meguru karo Imam Malik. Sawisé rong (2) taun, Syafi'i banjur tindak menyang Irak, sinau karo murid-muridé Imam Hanafi.
Imam Syafi`i nduwé prinsip dhasar loro kanggo Madahab Sapingi. Sing pisanan ingaran Qaulun Qadim, sijiné Qaulun Jadid.
- The Origins of Islamic Law: The Qur?an, the Muwat.t.a? and Madinan ?Amal, by Yasin Dutton, pg. 16
Remove ads
Pranala njaba
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads